Woonhuis de Gele Lis — Den Haag
2014 - 2016
woonhuis
in opdracht van particulier
In het lommerrijke Ypenburg, een uitbreidingswijk van Den Haag, waren de meeste kavels aan de Gele Lis al bebouwd. Eén langgerekte, smalle kavel was nog beschikbaar. Weliswaar aan het water, maar ook met bebouwing op slechts vijf meter afstand aan beide zijden. Bezonning, vrij uitzicht en privacy waren daardoor niet vanzelfsprekend. De toekomstige bewoners vroegen verschillende architecten om hun visie te geven op de kavel. Op de onze, een kleine schetsmaquette, werden ze – hun woorden, niet die van ons – meteen verliefd.
Met zogeheten kavelpaspoorten geeft de gemeente sturing aan de stedenbouw en het lijkt erop dat de bewoners de grenzen van het toelaatbare hebben opgezocht. De meeste kavels zijn maximaal bebouwd, wat het geheel een haast stadse uitstraling geeft. Een van de gemeentelijke eisen had betrekking op de gevel: deze moest voor ten minste de helft uit hout bestaan. Ook mocht de ecologische zone aan de waterzijde van de kavel wel worden gebruikt, maar niet bebouwd.
We plaatsten de buitenruimte aan de zonnige langszijde van de kavel. Door de tuin deels te ommuren en iets te verhogen, ontstond een zonnige, private tuinkamer als verlengstuk van de binnenruimte. De buitenruimte loopt over in de ecologische zone aan de achterzijde van de woning en vormt zo een gerieflijke groene oase.
Het huis bestaat feitelijk uit twee op elkaar geplaatste blokken. Het bovenste bouwblok is wat groter dan het onderste en enigszins verschoven. De overstek die zo ontstaat, versterkt het gevoel van een private tuinkamer nog verder en vormt tegelijk een aangename zonwering voor de woonkamer.
De verschuiving van de bovenste bouwlaag bood bovendien de mogelijkheid om in het plafond aan de andere zijde een lange lichtstraat aan te brengen. Dat heeft niet alleen een heel bijzonder effect op de lichtinval, het zorgt ook dat er geen gevelopeningen aan die zijde nodig zijn. En dat komt de privacy weer ten goede.